Paintball ma dwie zasadnie odmiany: speedball i woodsball. Wersje te różnią się tempem gry, wielkością powierzchni, na jakiej toczą się działania (speedball na ogrodzonym polu, placu, na którym ustawione są przeszkody, np. dmuchane balony; woodsball toczy się w terenie, np. w lesie), ilością uczestników. Kładą też nacisk na inne elementy.
W speedballu bardziej liczy się sama zabawa, rywalizacja, ucieczka. Jest to paintball bardzo dynamiczny, który w zależności od wielkości pola gry oraz ilości przeszkód może trwać od kilkudziesięciu minut do trzech godzin.
Z kolei woodsball toczy się w naturalnym terenie: w lesie, na poligonie, na polu, nieużytkach. Zabawa może się odbywać także w opuszczonych obiektach poprzemysłowych, fabrykach, magazynach. Tutaj ważniejszy od szybkości i samego zabawy jest realizm. Uczestnicy często stylizują się na jakieś elitarne grupy bojowe, komandosów. Ubierają więc mundur, strój maskujący albo wojskowy, kamuflują się.
Woodsballowa odmiana może też polegać na odwzorowaniu historycznych działań wojennych, akcji militarnych, w których najważniejsza jest strategia, czyli scenariusz, fabuła.
W paintball grają nie tylko miłośnicy militariów, aktywnego wypoczynku i adrenaliny. Coraz częściej imprezy integracyjne mają w swoim programie udział w tej grze. Podczas zabawy uczestnicy muszą ze sobą współpracować, by zwyciężyć. Muszą sobie ufać i pomagać. A o to właśnie chodzi w życiu zawodowym.
Published by